Konserwacja rzeźby sakralnej ze zbiorów Muzeum im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie
Finansowanie: Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, program Dziedzictwo kulturowe priorytet Wspieranie działań muzealnych, dofinansowanie: 32.000 zł, rok realizacji: 2011
Zealizowany projekt był kolejnym etapem konserwacji zabytków ze zbiorów kętrzyńskiego Muzeum. Dzięki dotychczasowym pracom, w większości dofinansowanym ze środków Programów Operacyjnych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, do obiegu muzealnego powróciły w pełnej świetności liczne zabytki pochodzące z dawnych zbiorów pałacowych oraz stanowiące niegdyś wyposażenie kościołów z terenu dawnych Prus Książęcych. Wobec ogromu zniszczeń, jakich po 1945 r. doznały zabytki z terenu dawnych Prus, każdy uratowany od zniszczenia obiekt jest wymownym świadectwem nie tylko prądów artystycznych, różnorodności warsztatów czy wielorakich przejawów artystycznych mecenatów charakterystycznych dla terenu dawnych Prus Zakonnych i Książęcych. Jest także swego rodzaju dokumentem świadczącym o zawiłych losach zabytków z tej części Europy.
Wybrane do konserwacji obiekty pochodzą z różnych epok, przedstawiają różnorodne tradycje warsztatowe, będąc jednocześnie doskonałym przykładem prywatnych wiejskich fundacji. Różnorodność zabytków decyduje o walorach poznawczych i edukacyjnych wybranej grupy obiektów. Są świadectwem działalności prywatnych fundatorów, na rzecz których przez stulecia pracowały rozmaite warsztaty. Zaprezentowanie różnorodności impulsów artystycznych, które na przestrzeni stuleci docierały na tereny dzisiejszych Warmii i Mazur pozwoli na uświadomienie zwiedzającym ekspozycje muzealne, że pod warstwą surowej sztuki protestanckich Prus Książęcych znaleźć można niekiedy odwołania do sztuki katolickiej.
Niewątpliwie najciekawszymi są rzeźby Boga Ojca i Chrystusa Króla z grupy Trójcy Świętej z Tołkin. Określone przez A.Boetichera jako przedreformacyjne, umieszczone zostały w 1604 r. w szafie manierystycznego ołtarza głównego. Pochodziły zapewne z wcześniejszego ołtarza z początku XVI w. i są ciekawym przykładem wykorzystywania w poreformacyjnej sztuce protestanckich Prus Książęcych obiektów z czasów katolickich. Z tego samego kościoła pochodził, prawie naturalnych rozmiarów barokowy anioł w typie Abendmahlsengel, reprezentujący dość ciekawy warsztat rzeźbiarski, być może związany z którymś warsztatów z oddalonej zaledwie o kilka kilometrów katolickiej Warmii. Druga figura anioła z tej pary poddana zostanie konserwacji w 2012 r. dzięki kolejnej dotacji z Programów Operacyjnych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Zakonserwowane zostało także pochodzące z galińskiego kościoła parafialnego manierystyczne epitafium Marii Gotlieby Sattegast, żony miejscowego pastora. Na epitafium umieszczono dawny chrześcijański symbol Nadziei, rzeźbiarskie przedstawienie postaci młodej Zmarłej trzymającej w ręku kotwicę.
Wszystkie zakonserwowane obiekty są eksponowane na wystawie sztuki dawnej.